Μία-μία πέφτουν πάνω στη λευκή σου σελίδα.
Σειρά-σειρά χαράζονται προτάσεις΄
χαϊδεύω το χρυσό σου λάμδα,
αγκαλιάζω το μικρό σου ήτα,
φιλώ τα γαλανόμορφά σου έψιλον.
Χαμογελάς σε κάθε μου κόμμα,
αφήνοντας το Νι να πάλλει υγρό στα χείλη
της σελίδας.
Δακρύζεις και οι λέξεις μπερδεύονται,
τα γράμματα σβήνουν και χάνονται.
Γυμνή απ' τις λέξεις, λευκή ως άλλοτε
κουρνιάζεις στις ιδέες μου.
No comments:
Post a Comment
Use a nickname for your comments.